بسم رب الحسین .

بازم فرصتی دست داد برای شروعی مجدد . :

الان که انگشتانم توان و فرصت دارد بنویسد از تو .

الان که دلم می تونه هواتو بکنه .

الان که عقل و ذهنم می تونه تصمیم بگیره کردن هواتو .

الان که زبونم میتونه بگه السبلام علی الحسین .

الان که گوشام میتونه بشنوه مداحیتو .

عاقا بذار یه سلام بدم از راه دور .

السلام علیک یا اباعبدلله .

سلام به شاه از ططرف ذره ی ناچیز روسیاه . 

حیف کاری کردم که جواب سلامتو نمی شنوم آقا . .